Aynı Nakarat

Saat 21.50'ydi ve Saraçoğlu tribünleri gol diye yıkılıyordu. Gelen turun ardından seviniyorlardı. Lakin maçlarının başlamasına 15 dakika vardı işte. Forlan'ın golüne gelen tepkiydi sadece. Doğaldı bu yapılan çünkü rekabetin tarihinde olan şey buydu.

Sonrasında Fenerbahçe kendi maçına başladı. Kendi yerinde oynayan pek az adam vardı. Emre estiriyordu orta sahada. Önce direği vurdu, sonra da kaleyi buldu. Peşinden Alex - Güiza gol kaçırma dejavusu tersten yaşandı. Sonrası mı? Aynı nakarat.

Daum'un "kalemin önünü savunayım, gol atmasam da olur" düşüncesi ile geriye yaslanıp gol yediği muhtemelen 45.maç. Güiza çıkınca Fenerbahçe'nin top tutması ileride ilginçtir sıfıra iniyor. Rakip ileri daha iyi geliyor. Semih yok oluyor sanki. Ardından ben geliyorum diyen bir gol. Duran topta rakibi gözle izleyen savunmanın hatası. En iyi markajdır göz markajı. Asla kaçmaz rakip o markajdan. Tabii "Yapma Volkan" efekti ile.

Sonuç mu ne oldu? 2 saat önce maç sonucuna sevindikleri ezeli rakiplerinin durumu neyse o.