Maç felan zerre umurumda değil. Bir hafta boyunca Harry Kewell'a yapılan haksızlığı tartıştık durduk. Destekledik, sevdiğimizi, onu futbolcu ve insani yönden ne kadar değer verdiğimizi yazdık bloglarda. Tek isteğimiz o'nun ilk 11 başlaması idi. 11'de sahaya çıkınca hiç bir varlık gösteremeden maçı bitirmesinden korkuyordum aslında. Birilerinin bir hafta kafamızı bunun için mi şişirdiniz demesinden korkuyordum sadece. Yoksa sahada varlığı yeterdi bizim için Baros gibi, Arda gibi...
O bizi üzmedi, bir tane sağ ayağı ile attı. Bir tane de sahanın en kötüsü Barış'a asist yaptı 2 dakikada. Hem de yine sonradan oyuna girdiği maçta. Tanrı 9 sene önce kupayı bizim almamızı istemişti. 9 sene sonra da O'nu oyuna almamızı istedi Emre Güngör'ün sakatlığı ile. Teşekkürler Harry Kewell.. Bizim yüzümüzü kara çıkarmadığın için...
0 yorum:
Yorum Gönder