Evet Pazar gününün anlam ve önemini anlatan bir başlık oldu bu. Kişisel bir Antakya - İskenderun rekabeti konumuz.
Aslında sadece bir "blog" yazısı kişiselliğinde bir mevzuu. Nedir? Doğan ve Alperen' in Antakya ziyareti... Şöyle bir anektodları hızlıca geçersem, Mado da buluşulur, bol "kişili" muhabbetler yapılıp, nargile tüttüren İskenderunlulara ben ile Yusuf(Dwight Howard derim ben ona) "üçgen" vucudumuzdan ice tea ile dahil oluruz ve Playstation 3 oynamak için PS3 kafeye randevu verilip mekanın yolunu boylarız... Fakat işin kötüsü mekanın sahibinin misafirleri bu tarihi rekabetin Antakya ayağına mahal vermektedir. Neyseki 15-20 dakkalık bir beklemeden sonra Doğan Bey ile Busker (bendeniz) maçı başlar. İki tarafta çok iddaalıdır, bu yüzden olcak ki Liverpool u seçmiş bulunmaktayımdır. (İddaalı olmasam Ath Madrid filan bile seçerim, ciddiyim!) Doğan ise klasik Barçasını alır. Zaten ¬bir daha diyeceğimdir; Oğlum Doğan, bu dünyada yaş itibariyle senden küçük gösteren tek isim Messidir! Neyse maçın başında tüm seriye etki eden bir gol gelir Doğan' dan. Bende moral sıfır. İlk yarı top orta sahada sıkışır, ikinci yarıda Babel ve Kuyt kaçırır 1-0 kazanıp seride avantajını sağlar Doğan. İkinci maça gelirsem; bambaşkayım! Robbie Keane' in RWF oynadğı, Babel' in LWF olduğu bir Liverpool var. Saldırmak gerek! Fakat olmuyor. Doğan Bey önce golü buluyor, sonra Liverpool tarafı Robbie Keane' in Tottenham a gidişini kınarcasına iki gol bulup 2-1 öne geçip Agger ve Aurelio ile topu ileri dikmeye başlıyor... Son on dakkaya 2-1 önde girsem de nasıl olduğunu anlamadığım şekilde 3-2 kaybedip 3 ün 2 si olan seriyi Doğan Bey' e deplasmanda vermiş bulunuyorum. İskenderun Pasif Futbol Aktivitelerinde 1-0 önde(Eline sağlık len)
Neyse akabinde Anarkostyle- Dejenere Marksist Kemal şahsiyetimiz yetişip ortamı şenlendiriyor. Bu adam aktivitelerinize dahil olduğunda inanın işleriniz Guy Ritchie filmlerindeymişçesine ilerliyor. Ciddiyim! Önce İskenderun tayfasını uğurlama konuşuluyor, arabaya atlanıyor daha sonrasında ise hayatımın langırt maçını izleme şansı doğuyor... Ama o nasıl bir maç...
Güvercin pisliği kokusu eşliğinde bir bilardo salonunda başlıyor langırt mücadelesi. Doğan ile Alperen; Yusuf ile Kemal... Şu kadarını söylesem yeter herhalde, ben langırtta "bloklar arası pas" yapıldığını gördüm bu gün! Kaleci ile gol atıldığını, langırttaki adamların topa falsolu vurabildiğini gördüğümü de hiç saymayacağım... Heleki; maç sonu Alperen' in keyif sigarası olayın ne kadar gerilimli olduğunu bir kez daha gözler önüne seriyordu. Ve İskenderun, Pasif Futbol Aktivitelerinde 2-0 yapıyor durumu ve günün galibi oluyor! Gerçi bizim bir çekişmemiz daha var, iki fanatik Galatasaraylı; iki Antakyalı arabada bağıra bağıra başlıyor Beşiktaş Taraftarlarının meşhur "bir manitam olsa" adlı eserine(!)... Kesmiyor bir daha söylüyoruz... İskenderun Pasif Futbol Aktiviteleri Takımını Antakya ekibi olarak(Pazar günü Yıldırım Demirören Aziz Yıldırım’ ı böyle ağırlamamıştır) İskenderun minibüslerine bırakıyor ve akşamki Beşiktaş- Fenerbahçe maçına konsantre oluyoruz artık Kemal ve Yusuf ile…
Beşiktaş – Fenerbahçe maçına bir adet ekstra konuğumuz var… Neyse maç başlıyor, biz her zamanki gibi “locamızda” en öndeyiz(!) Fenerbahçe inanılmaz başlıyor maça, defansta 3 kişi görünümlü 5 kişilik savunma mı dersiniz, ileri – koşanların geriye dönüş momentumları mı dersiniz… Her şey mevcut bu Fenerbahçe’ de gol de şaşırtmıyor yani. Çünkü orta sahayı nefis tutuyor elinde. Harika bir gol… Harika bir koşu, Güiza denen bu adamın bütün sene eleştirilmesine anlam veremiyorum bu skor ile. Hele ki 90. dakikada Beşiktaş’ lı oyuncuyu orta sahadan geriye gelerek kovalaması daha da büyük bir incelik. Ha bir de dünyanın en mantalitesiz insanı olan İbrahim Üzülmez’ in kanadında 8 pas yapıp Semih Şentürk’ ün attığı gol sonrası orta parmağı ile “çocuğuna” yaptığı hareketi de es geçmemem gerek. Neyse Doğan Bey günün galibi oluyor; pek yakında doğum günü partisi var beyimizin, organizasyon da kral olacak gibi, gidip göreceğiz…
0 yorum:
Yorum Gönder