17 Şubat 2010 Çarşamba

Atletico Madrid - Galatasaray


Barça karşısındaki Atletico, Antalya karşısındaki Galatasaray. Eksikler, sakatlar. Umutsuzluğa düştüğüm her anda şu fotoğrafa bakıp tekrar umut tazeliyorum. Harry'nin stoper oynadığı Hamburg maçı. Rakibin hücum silahları olarak nitelendirilen Olic'in, Petric'in, Trochowski'nin karşısında Harry Kewell duruyor. Kalesini savunuyor. Bu fotoğrafı büyütüp, futbolcuların odalarına asmalılar. Altına da "Galatasaray adının olduğu her yerde umut vardır" yazmalılar. O gün stoper yoktu Kewell vardı. Kendi isteği ile geçti hemde oraya. Perşembe kimin olmadığı önemli değil, kimin olduğu önemli. Sahada 11 kişi varsa, hatta 10 bile kalınsa inanç varsa, umut varsa, hırs varsa o maç kaybedilmez. Yeter ki, kazanma inancı olsun.

O değil de, çok özledik be abi. Dön artık.

1 yorum:

t_okan dedi ki...

Galatasaraylı değilim ama etkileyici olmuş, futbolcular nasıl etkilenir artık orası düşünülmez