Beşiktaş tribünlerinde bir dönem bir pankart vardı. "Özkaynak Geleceğimizdir, Geleneğimizdir". O gelenek "Beşiktaş'ın Gol MetAliFeyYASI" zamanından sonra "tam olarak" gösteremedi kendini belki de.
Biz 20 yaş ve altı Beşiktaşlılar için, yani o dönemleri çok da net bilemeyenler için hep bir peri masalı gibi gelirdi altyapı. Küçükken futboldan değil tuttuğumuz takımdan anlardık. Büyüdük, bu sefer futboldan anlamaya başladık. Ve altyapının önemini de kavradık. Ancak altyapı bizim için kendini gösteren birkaç gençden ibaretti. Son yıllarda bir de Ümraniye'ye hapsedilen gençleri bildik. U-21, U-17 gibi alt yaş kategori Millî Takımlardan tanıyorduk gençleri. Ara ki bulasın her hafta izleyesin. Israrcı olduk, altyapı maçları İnönü'de oynansın dedik. Gençler atmosfer görsün, atmosfere alışsın dedik. Bu konuda içeriden en baskıcı isim Yemen (Ekşioğlu) Abi'miz oldu. Ve malum gün geldi çattı, Beşiktaş A2 takımı İnönü'de taraftarının önünde sahaya çıktı.
Takım hakkında genel olarak söyleyeceğim bu geçlerin çoğu A takımdaki bazı abilerinden çok daha iyi top tekniğine sahip. Yer tutma, pozisyon alma, Fiziksel gelişim, Kolay futbol gibi konularda da zamanla gelişmeleri kaydıyla oldukça umut verdiler. Hem Bursaspor, hem de Beşiktaş A2 takımlarınde göze batan adamlar vardı. İsim vermek teker teker zor. Özellikle Bursalı gençlerin zaten isimlerini bilemiyorum.
Beşiktaş'da sağ ve sol kanatta Erkan Kaş, defansta 2.10'luk Atınç Nukan.
Bu iki isimi tarihe not düşelim. Hani olur da 5-6 sene sonra bu blog hâlâ hayatta kalırsa "ben demiştim" diyeceğim.
Maçı Beşiktaş Ali Kuçik'in golüyle 1-0 kazanmasını bildi. Daha önemlisi A2 gençler taraftarla tanıştı. Destek nedir, taraftar nedir görmeye başladılar. Pozisyonlarda hata dahi yapsalar alkışlanarak özgüven nedir gördüler belki de.
Neyse, güzel bir gün oldu. Işıl ışıl gençlerimize kocaman bir MAŞALLAH diyelim.
Bu arada Batuhan Karadeniz... Bir ara değineceğim ona da.
